تهویه ی شماره ۱۷

به هوای دیدنت در قاب پنجره ها پر میکشم..نیستی

تهویه ی شماره ۱۷

به هوای دیدنت در قاب پنجره ها پر میکشم..نیستی

دوان دوان در پی دلار و طلایی میریم که از این قطار سریع السیر ژاپنیا سوارن

میخوام عقب ماشینم بنویسم کیر خر د فامیل گن

باید یاد بگیرم که به غیر از چند نفر خاص رحمم به هیچکس نیاد

زندگی حتی سخت تر از حدیه که تو پست قبلی گفتم

نه زندگی‌ واقعا سخته

مثلا شب بیست بار با کابوس از خواب بپری

مثلا دو ساعته حرص میخورم که چرا اونجا نبودم

آخرین سنگر؟

میشینم درس میخونم

سخت تر از عمل کردن واسه من صبره. صبر داغونم‌ میکنه

خدایا خوت خنه ت نمیا د ای مسخره بازیت؟