تهویه ی شماره ۱۷

به هوای دیدنت در قاب پنجره ها پر میکشم..نیستی

تهویه ی شماره ۱۷

به هوای دیدنت در قاب پنجره ها پر میکشم..نیستی

ده دقیقه چرت میزنم باز کابوس می بینم

حقمه

نظرات 3 + ارسال نظر
هویج یکشنبه 23 اردیبهشت 1403 ساعت 09:27

انگار از ۲۰ سالگی به بعد همش دور تنده،
اون موقع‌هایی که کنکوری بودم روزمرگیات باعث می‌شد فک کنم تنها نیستم

یه جوری سریع داره پیش میره که فرق روز و ماه و سالو نمی فهمی. فقط میدونی جوری داره میره که برات خوشایند نیست
من سه روز پیش تهران بودم دو روز قبل خونه الان اراکم جمعه میرم چذابه بعد چذابه اصلا نمیدنم قراره کجا باشم. قشنگ برگ اسیر باد

هویج دوشنبه 17 اردیبهشت 1403 ساعت 15:21

یه لحظه گفتم اسم وبلاگتو سرچ کنم
و دیدم دوباره فعال شدی
باورم نمیشه ۷ سال گذشته از اون روزایی چک میکردم وبلاگتو.

ععع تو!
دیدی چه پیر میشیم؟

شرزه سه‌شنبه 11 اردیبهشت 1403 ساعت 21:13

چرااا

چیزی سرم اومد که حقم نبود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد